«Στην εχεμύθεια των κυμάτων» Του Γιώργου Κορδέλλα

(Θα κυκλοφορήσει Μάη του 2015)

Aπόσπασμα

.«Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα μικρό νησί, έβγαλε η θάλασσα στην αμμουδιά ένα καρυδότσουφλο.

Και μέσα, κοιμόταν ένα μικρό μωρό. Ο φλοίσβος το νανούριζε, ο ουρανός ήταν γεμάτος αστέρια.

 Τότε ήρθαν απ’ τη Χώρα τρεις γριές, γιατί είχαν δει ένα πεφταστέρι να βουτάει σ’ εκείνη την παραλία. 

Είδαν το καρυδότσουφλο, πλησίασαν και τι να δουν;
Ένα τοσοδούλικο πλάσμα, που κοιμόταν βυζαίνοντας το δάχτυλό του. Όταν ξύπνησε κι άνοιξε τα βλέφαρα, είδαν δυο μεγάλα μάτια που κοιτούσαν γεμάτα απορία, κι ένα πλατύ χαμόγελο που φώτιζε το πρόσωπό του. Τότε η πρώτη το ευλόγησε και είπε:



“Έχει δυο πολύ όμορφα, λαμπερά μάτια. Ας του δώσει η ζωή πολλά δάκρυα για να γίνουν ακόμα πιο όμορφα”. Η δεύτερη είπε: “Έχει καλή καρδιά, ας του δοθεί ν’ αγαπήσει για να μάθει ν’ αντέχει στον πόνο”. Κι η τρίτη, βλέποντας τα αδέξια χεράκια του, είπε:
“Έχει μικρά κι αδύναμα χεράκια, ας του δοθούν δεξιοτεχνίες για να μπορεί να βγάζει το ψωμί του”. Κι έφυγαν, αφήνοντάς το στην
παραλία…»
«Μετά;»
«Μετά το μωρό μεγάλωσε, έκλαψε, μόχθησε, αγάπησε…»
«Και μετά;»
«Μετά... μια μέρα ξαναγύρισε στην παραλία του νησιού και ξαναβρήκε το καρυδότσουφλο να τον περιμένει. Το καθάρισε, έπλυνε την αρμύρα με το δάκρυ του, το περιποιήθηκε, και από τότε το φροντίζει τακτικά, γιατί ξέρει πια πως μ’ αυτό θα ξαναμπεί στη θάλασσα να φύγει…»